Antonio Colinas Lobato, nado en La Bañeza (León) o 30 de xaneiro de 1946, é un destacado poeta, narrador, ensaísta e tradutor español. A súa obra, recoñecida pola fusión entre vida e poesía, caracterízase por unha profunda espiritualidade e un estilo que equilibra emoción e reflexión. Ao longo da súa carreira, residiu en diversas cidades como Córdoba, Madrid, Milán, Ibiza e Salamanca, experiencias que influíron notablemente na súa produción literaria. Durante a súa estancia en Italia (1970-1974), traballou como lector de español nas universidades de Milán e Bérgamo, e dedicouse á tradución de autores italianos como Giacomo Leopardi e Salvatore Quasimodo.
Entre os seus libros máis destacados atópanse Poemas de la tierra y de la sangre (1969), Sepulcro en Tarquinia (1975) e Canciones para una música silente (2014). Tamén é autor de novelas como Un año en el sur (1985) e ensaios como El sentido primero de la palabra poética. A súa traxectoria foi recoñecida con numerosos galardóns, entre eles o Premio Nacional de Literatura (1982), o Premio das Letras de Castela e León (1999), o Premio Nacional de Tradución (2005) e o Premio Reina Sofía de Poesía Iberoamericana (2016).
meduliaeditorial.es by 15114.net © 2025 – Tódolos dereitos reservados