Joan Margarit (Sanaüja, Lleida, 1938) é unha das figuras máis relevantes da poesía catalá contemporánea, recoñecido tanto polo seu talento poético como pola súa profunda reflexión sobre a lírica. A súa obra destaca pola súa rigorosa e madura aproximación á poesía, sendo un dos grandes mestres do xénero na actualidade.
Margarit compaxinou a súa carreira literaria coa de arquitecto. Foi Catedrático de Cálculo de Estruturas na Escola Superior de Arquitectura de Barcelona desde 1968 até a súa xubilación en 1998. A súa formación e experiencia no campo da arquitectura tiveron un impacto significativo no seu enfoque poético, xa que a poesía de Margarit non só se caracteriza pola súa sensibilidade lírica, senón tamén por unha estrutura profundamente construída e ordenada, como se cada verso e cada palabra fosen un “edificio” a erguer.
A súa obra ensaística tamén é fundamental para comprender a súa visión poética. O seu libro Poètica. Construcció d’una lírica (2020) recompila ensaios e reflexións arredor da súa visión da poesía e os seus autores predilectos, achegando claves para entender a súa poesía e a lírica contemporánea en xeral.
Entre as súas obras poéticas máis destacadas están Cité de la poésie (1991), Joia (2001), Música de cámara (2008), e La poesia i el món (2014), que reflicten unha poesía de gran contido emocional, na que Margarit explora temas como o amor, a perda, a memoria, e a relación entre o ser humano e o mundo que o rodea.
A súa poesía destaca tamén polo seu carácter reflexivo e existencial, onde, desde unha perspectiva intelixente e sensible, aborda a complexidade da vida humana e os sentimentos.
MEDULIA, editorial galega, privada e independente.
meduliaeditorial.es by 15114.net © 2025 – Tódolos dereitos reservados
