Toño Núñez naceu no ano 1959 ás beiras do río Navia e medrou no val de Suarna, ó pé dos cumios dos Ancares. Ao longo da súa vida profesional exerceu como mestre, dedicando moitos anos á Educación Infantil e, posteriormente, como docente de Lingua Galega no IES do Camiño de Palas de Rei, onde se xubilou.
A súa traxectoria literaria comezou coa escrita de contos e poemas destinados ao público infantil, inspirados en parte polas súas propias fillas. Aínda que non se considera un gran lector, e que durante a infancia a falta de libros na súa casa limitou o acceso á lectura, a escrita naceu como unha necesidade persoal, como unha maneira de expresar pensamentos e sentimentos que só atopaban saída a través do papel.
No ano 1986 obtivo un premio co primeiro relato que escribiu, o que reforzou o seu interese pola creación literaria. Dende entón, definiuse como un “obreiro da palabra” cunha produción diversa que inclúe unha ducia de contos infantís, un libro de poemas, coplas de inspiración popular, cancións, artigos de opinión, textos de Antroido e relatos curtos, moitos dos cales foron publicados en volumes colectivos e no libro Navia, Nai (2005).
Hoxe, Toño Núñez considera que, tras un tempo de dificultades, a vida se lle foi tornando máis xenerosa. Autodefínese como “un home outonizo, ás portas do inverno”, que continúa a camiñar pola beira da vida coa serenidade e lucidez que lle deu o paso do tempo.
meduliaeditorial.es by 15114.net © 2025 – Tódolos dereitos reservados