Neste diálogo cómplice, Coca e Conchi funden palabra e debuxo coa forza das ondas e a viveza do azul. Axúdannos a mirar ben e con coidado a nosa praia, afinando a vista e o oído para que percibamos os detalles que nos amosan ou suxiren. Cada poema-debuxo ou debuxo-poema é un achegamento ao ritmo das mareas e á linguaxe e plasticidade da bicharía. Unha celebración, unha forma de mollarse e acougar a mente. Partillar versos de auga é mergullarse nos segredos da respiración mar-vida.