“Sentirte é, acaso, o mellor lugar para renderse formúlase como proposta e como conclusión, plenas de significado. A primeira, e fundamental, de tipo sensitivo: ‘Sentir” é roce, aspereza ou suavidade, calidez ou cebrina se atendemos ao tacto; escoita e atención se nos referimos ao ouvido; dor ou gozo se nos remontamos ao plano emocional. Calquera que sexa a sensación finalmente devén nun “percibir consciente’, nun ir sen regreso, nun interrogante que non agarda resposta. Porque a resposta xa vai implícita na pregunta….” Extracto do prólogo de Xulio López Valcárcel.