Biografía

JULIO J. CASAL (1889-1954) naceu en Montevideo, fillo de Josefa Ricordi e do ribadense Eusebio Casal Aguiar.

Cónsul do Uruguai en La Rochelle -Francia (1910), exerceu o mesmo cargo na Coruña -España (1913-1926).

Nese período cofundou as revistas Vida, Casa América-Galicia (1920-1923), e fundou Alfar (1923-1955) que, pola calidade e universalidade dos seus colaboradores (Xeración do 27), acadou relevancia no mundo literario e artístico hispanoamericano, publicación que continuaría a súa singradura en Montevideo.

Na Coruña publicou (1925) o seu libro Árbol, ilustrado polo uruguaio Rafael Barradas, cuxo poemario gozou de máis de 12 edicións uruguaias. Neste ano do seu centenario reedítase en España, novamente na Coruña, reproducindo fielmente a primeira edición.

Na Coruña naceran catro dos cinco fillos de Casal e Concepción Muñoz: Marynès (1915), Julio (1917), Josefina (Pepita, 1919) e Rafael (1923). Aqueixada de escarlatina, faleceu Pepita (1926, en Oleiros, onde veraneaba a familia). A raíz diso decidiron retornar a Montevideo en setembro seguinte. Concibida en Galicia, Selva nacería en Montevideo (1927). Todos os Casal Muñoz escribiron poesía. Selva foi proposta pola Academia de Letras do Uruguai ao Premio Cervantes en 2012.

Entre a obra diversa de Julio J. Casal cómpre citar os seus poemarios: Regrets (1910), Allá lejos (1912), Cielos y llanuras (1914), Nuevos horizontes (1916), Huerto maternal (1919), Humildad (1921), 56 poemas (1923), Árbol (1925), e Poemas (1926), todos madrileños, coa excepción do citado coruñés. Así como Colina de la música (Montevideo, 1933), Cuaderno de Otoño (Bos Aires, 1947), Recuerdo de cielo (1949) e Distante álamo (1956), este último póstumo e os dous derradeiros montevideanos.