“A través destes poemas Carmen comparte unha parte íntima da súa vida. A súa valentía, dende que a coñezo, para espantar as enfermidades mentais e a perda do seu querido fillo, e para utilizar a poesía como forma de curar e comunicar a súa experiencia e dor, é digna de admiración.

As páxinas que seguen recollen un mundo de emocións crúas e sinceras, tecidas con palabras coidadosamente seleccionadas. Unha fiestra á vida de alguén que se enfrontou á tormenta da enfermidade mental e da perda; un testemuño de amor, loita e loito.Ao ler estes versos coñecerás a figura central deste libro: Sigfrido, un alma afectada por unha enfermidade mental. Cada poema é o reflexo da complexidade das súas vivencias, unha fiestra aos altos e baixos, ás alegrías fugaces e aos constantes desafíos aos que se enfrontaba”. Extracto do prólogo de Alma López Sande.